Elektrownia Battersea

Ikona architektury Londynu i symbol przemysłu energetycznego. Znana doskonale m.in. z okładki albumu Animals zespołu Pink Floyd, na której stała się tłem dla latającej, różowej świni, a także z filmu Help! Beatlesów.

Budowla zwieńczona charakterystycznymi czterema kominami leży na południowym brzegu Tamizy. Zaprojektował ją Sir Giles Gilbert Scott, architekt znany z łączenia elementów modernistycznych z neogotyckimi. Elektrownia ma 170 metrów długości i 160 metrów szerokości, a jej kominy wznoszą się na wysokość 103 metrów. W czasie powstania była największym ceglanym budynkiem w Europie.

Elektrownia Battersea powstawała w dwóch etapach. Pierwszy – stację A, na którą składała się hala turbin parowych z dwoma kominami ostatecznie ukończono w 1935 roku, choć juz dwa lata wcześniej wytwarzano w niej energię. Natomiast realizację stacji B rozpoczęto krótko po II wojnie światowej, a w latach 1953-1955 stopniowo ją uruchamiano.

Po blisko pięćdziesięciu latach pracy, ze względu na nieopłacalność produkcji, elektrownia została zamknięta, ale nie zapomniana. Budynek zaliczony został do dziedzictwa narodowego Wielkiej Brytanii. Powstały liczne plany zagospodarowania opuszczonych budynków i otaczającego je terenu, ale ze względu na brak funduszy nie zostały zrealizowany. W 2008 roku przedstawiono kolejny plan rewitalizacji. Zakłada on wybudowanie w sąsiedztwie elektrowni nowej dzielnicy, z tysiącami mieszkań i miejsc pracy oraz z kontrowersyjnym 300-metrowym wieżowcem o wyglądzie nawiązującym do przemysłowego komina.