Katedra w Ribe

Ta romańska budowla w sporej części została zbudowana z przywiezionego statkami kamienia wydobytego bardzo daleko stąd, w Ardenach, Wogezach i górach Eifel. Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie fakt, że Ribe leży ok. 3 km od morza, a w zasadzie wattów, czyli czegoś pośredniego między morzem a lądem. Ale kiedyś miasto (najstarsze w Danii) było najważniejszym duńskim portem nad Morzem Północnym. Właśnie tędy płynęły w świat jutlandzkie towary. A z powrotem, jako balast, statki z Ribe wiozły kamień. Zbudowano zeń nie tylko Kościół Naszej Pani, jak ribeńska katedra jest nazywana, ale także ok. pięćdziesięciu innych świątyń w okolicy.

Budowa katedry rozpoczęła się ok. roku 1130 a zakończyła ok. roku 1250. Jak na tamte czasy była to niewiarygodna szybkość, co świadczy o zamożności Ribe. Katedra została zbudowana z rozmachem; pięć naw, wysokie wieże, bogate zdobienia. Stała tylko 33 lata. Podczas pasterki w 1283 roku runęła jedna wieża. Zginęło kilkaset osób.

Odbudowano ją już w innym stylu, gotyckim, i z innego materiału, miejscowej cegły. Nowa, ukończona w 1333 roku wieża, zwana Plebejską, ma 52 m, 248 schodów i platformę, z której można oglądać okolicę.

Z tego, średniowiecznego czasu, pochodzą freski, świeczniki, chrzcielnica i krzesła po obu stronach ołtarza.

No dobrze, ale jak to się stało, że miasto, będące centrum skandynawskiego handlu, dziś nie wygląda jak np. Kopenhaga? Ano dlatego, że port w Ribe szybko się zamulił i miasto podupadło. Po wielkim porcie pozostało tylko wspomnienie w postaci bazy jachtowej; tylko takie statki mogą dziś wpłynąć do Ribe.

Mieszkańcy nie mieli pieniędzy na rozbudowę, wiec zachowały się stare budynki. Ribe szczyci się wiec najstarszym duńskim ratuszem i karczmą. Ma też uliczkę Puggaardsgade, wytyczoną w 1200 roku.

Większość zabytków Ribe to okres średniowiecza, w ostateczności renesansu.

• 

• 

•