Rezydencja Jana III Sobieskiego to barokowa perełka Warszawy leżąca w jej dzielnicy – Wilanowie. Pałac w Wilanowie jest najchętniej odwiedzanym miejscem przez zwiedzających w Warszawie a w Polsce jednym z czterech rezydencji królewskich.
Pałac i otaczający go park zachowały niezmienną formę pomimo wojen, zaborów i okupacji. Pałac w Wilanowie z lotu ptaka przypomina odwróconą literę „C”. Środkowa część pałacu króla Jana III, położona między wieżami jest najstarsza – została wybudowana pod koniec XVII wieku.
Zwiedzając pałac w Wilanowie można zobaczyć apartamenty króla Jana III i królowej Marii Kazimiery, Gabinety Chiński, Holenderski i Starożytności, Muzeum Potockich czy też Białą Salę.
Aktualnie Pałac w Wilanowie jest siedzibą muzeum pałacu króla Jana III Sobieskiego, atrakcją turystyczną oraz zabytkiem.
Historia
Wcześniej nazwa wioski, w której zaczęto budować pałac brzmiała Milanów, później mówiono Villa Nowa (nowa willa) dopiero na końcu nadano jej nazwę Wilanów, pozostawiając ją do dziś. Pałac w Wilanowie zaczęto budować w latach 1681-1696 dla króla Jana III Sobieskiego i Marii Kazimiery, według projektu Augustyna Wincentego Locciego. Rezydencja przechodziła z rąk do rąk. Król Jan III Sobieski po śmierci przekazał rezydencje swoim synom. Niestety przez konflikty trwające między nimi pałac został ogołocony z wyposażenia, wszelkich ruchomości, drzwi, okien, kominków. Dopiero po 24 latach najmłodszy z synów króla Konstanty sprzedał obiekt zamożnej szlachciance, która zajęła się jego odnową i rozbudową. W latach 1723-1729 dobudowano do pałacu m.in. skrzydła boczne. Kolejną godną uwagi dziedziczką pałacu była Izabela Lubomirska, córka Augusta II Mocnego. Za jej sprawą pałac w Wilanowie wzbogacił się o wiele dzieł sztuki, wzniosła również na terenie dziedzińca nowe budowle. Następnym właścicielem był jej zięć, Potocki. Z inicjatywy Stanisława Kostki Potockiego w 1805 roku w części pałacu powstało jedno z pierwszych publicznych muzeów w Polsce. Na terenie przedpałacowym w 1836 roku kolejny z rodziny Potockich wzniósł mauzoleum ku pamięci swoich rodziców. Kolejnych właścicieli pałacu w Wilanowie doczekano się w 1892 roku gdy właścicielem stał się Ksawery Branicki pozostawiając pałac w rodzie do 1945 roku. Po II wojnie światowej pałac w Wilanowie stał się własnością państwa polskiego. W 1962 roku udostępniono pałac zwiedzającym. Natomiast od 1995 roku pałacem i zespołem pałacowo-parkowym zarządza muzeum Jana III w Wilanowie. Pałac Wilanów został uznany za pomnik historii w 1994 roku.
Architektura pałacu w Wilanowie
Budownictwo pałacu w Wilanowie jest oryginalne. Obiekt w całości jest barokowy i stanowi połączenie sztuki europejskiej ze staropolską tradycją budowy. Wnętrza rezydencji zdobili najlepsi artyści swych czasów. Największa i najbardziej okazała jest reprezentacyjna Sala Biała, którą zdobi portret konny Stanisława Kostki Potockiego. To jedno z najcenniejszych dzieł w polskich zbiorach. Zachował się wystrój malarsko-rzeźbiarski elewacji i wnętrz pałacowych, który w nawiązaniu do symboliki antycznej głosi chwałę rodu Sobieskich i sukcesów militarnych króla. Wnętrza w skrzydle południowym prezentują styl XVIII wieku. Skrzydło północne urządzone zostało przez Potockich, ówczesnych właścicieli wilanowskiego pałacu w XIX wieku. Piętro pałacu przeznaczono na galerię Portretu Polskiego od XVI do XIX wieku. Wnętrza pałacowe z oryginalnym wystrojem plastycznym i bogatym wyposażeniem reprezentują trzy epoki stylowe. Pałac w Wilanowie posiada w swoich zbiorach dużą ilość portretów polskich, dzieł malarstwa, rzeźby sztuki złotniczej.
Ogrody w Wilanowie
Podobnie jak rezydencja ogród był wielokrotnie modyfikowany i przekształcany przez właścicieli. Otoczenie pałacu stanowi dwupoziomowy zróżnicowane stylowo cztery ogrody : Ogród Północny, Barokowy, Różany oraz ogród przy Oranżerii. Podczas zwiedzania pałacu warto zobaczyć klasycystyczne budynki tak zwanej starej królewskiej kuchni i wartowni, budynku w którym stacjonowały oddziały wojskowe oraz stajnie. Park został podzielony na kilka części. Jedną z piękniejszych z pewnością jest Gaj Akademosa, znajdujący się w północno-zachodniej części parku, w którym możemy zobaczyć 2 pomniki znakomitych artystów. Przypałacowy park ma charakter francuskiego parku geometrycznego z XVII i XVIII wieku. Część parku nad stawem utrzymana jest w angielskim krajobrazowym charakterze a jego ozdobą są rzeźby, fontanny i mała architektura parkowa. We wschodniej części parku znajduje się barokowy ogród włoski, w którym znajduje się 21 barokowych rzeźb z czasów II wojny światowej. Z królewskiego ogrodu możemy udać się na taras za pałacem, gdzie można zobaczyć 4 amory symbolizujące różne fazy miłości oraz powojenną fontannę. Na terenach pałacowych odbywają się również różnego rodzaju koncerty Królewskie w Ogrodzie Różanym, przedstawienia i spektakle.
Zwiedzanie
Ogrody i pałac dostępne są dla osób zwiedzających przez prawie cały rok. Wyjątkiem jest zimowa przerwa trwająca około miesiąca, od połowy grudnia do końca pierwszej połowy stycznia oraz najważniejsze święta kościelne.
Pozostaw swój ślad