Chichén Itzá znajduje się w na półwyspie Jukatan w Meksyku. Jest to zrujnowane, porośnięte roślinnością miasto, które pod koniec XIX wieku odkrył archeolog amator, Amerikanin Edward Herbert Thompson.
Chichén Itzá znajduje się w na półwyspie Jukatan w Meksyku. Jest to zrujnowane, porośnięte roślinnością miasto, które pod koniec XIX wieku odkrył archeolog amator, Amerikanin Edward Herbert Thompson.
Miasto zostało zbudowane na początku naszej ery przez Majów. Jego nazwa pochodzi z czasów przedkolumbijskich i w języku Majów znaczy u źródeł Itzá. Największy rozkwit nastąpił od około 450 roku do X wieku, gdy podbili je Toltekowie. Doprowadziło to do przenikania się kultyry Tolteków z kulturą Majów.
W mieście okryto drogę, która miała 300 metrów długości i 6 metrów szerokości, wyłożoną czerwonymi cegłami. Na jej końcu znajduje się naturalne zagłębienie o głebokości 40 metrów i średnicy 60 metrów, które prawdopodobnie pełniło rolę studni ofiarnej. W czasie wielkiej suszy wrzucano do niej dziewice, aby przebłagać boga deszczu. Na dnie znaleziono duże ilości przedmiotów ze złota, nefrytu oraz gliny.
Majowie wznieśli w mieście ogromne kamienne budowle, świątynie, pałace, galerie z kolumnadami. Jedną z takich budowli jest Świątynia Wojownika, w której widoczne są także wyraźnie wpływy sztuki Tolteków. Filary zbudowane w kształcie Pierzastych Węży, występują postaci wojowników oraz rzeźby wpół leżących postaci zwane Chac Mool. W mieście wybudowano także piramidę schodkową złożoną z dziewięciu tarasów, na której szczycie znajduje się światynia.
W Chichén Itzá mieści się posąg boskiego pierzastego węża z ogromną paszczą i ogonem wskazującym na niebo, a także wzniesiona na dwóch kamiennych tarasach kopuła, która służyła prawdopodobnie jako obserwatorium astronomiczne.
Kolejnym budynkiem jest Tzompantli – platforma czaszek. Zbudowany jest on na planie prostokąta o bokach 60 metrów na 12 metrów. Czerwone kamienne ściany budynku zostały ozdobione czterema rzędami czaszek, które prawdopodobnie przedstawiają odcięte głowy jeńców, którzy byli więzieni w Tzompantli.
W mieście znajduje się również kilka boisk do obrzędowej gry w piłkę. Gra polegała na przerzuceniu piłki przez kamienny pierścień. Długość boiska sięga nawet 150 metrów.
Pozostaw swój ślad