Niemal idealnie okrągłe jezioro to jedna z największych atrakcji Estonii. Powstało, gdy w VII wieku przed naszą erą z siłą bomby jądrowej uderzył w ziemię meteoryt.
Jezioro
Niewiele brakowało, a za jego sprawą ludzie znikliby z powierzchni ziemi. Katastrofalna epoka lodowa wywołana przez wybuch wulkanu Toba spowodowała wymarcie zdecydowanej większości hominidów. Zostało zaledwie kilka tysięcy małpoludów, z których potem rozwinęła się rasa ludzka.
To przysłowiowy rzut na taśmę. Tylko uznanie za jeden z siedmiu światowych cudów Natury uchroni Mazury przed zniszczeniem. Teraz są oazą dzikiej przyrody przeplataną hałaśliwymi grajdołami. Mogą się stać jednym wielkim grajdołem.
Nie wykąpiesz się w takim jeziorze, ale za to możesz skutecznie popełnić samobójstwo.
Francuskojęzyczna nazwa jeziora brzmi Lac Rose (Różowe Jezioro) i nie bez powodu została nadana temu akwenowi. Wody jeziora mają różowy kolor, który szczególnie widoczny jest podczas pory suchej.
Saint Lucia Estuarium znajduje się we wschodniej części Republiki Południowej Afryki w prowincji KwaZulu-Natal, niedaleko od słynnego miasta portowego Durban. Znajduje się ono na Liście Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Przyrodniczego UNESCO, ponieważ stanowi największe w Afryce estuarium, zajmujące obszar 325 km kwadratowych.
Jego wybuch był najsilniejszą erupcję wulkaniczną w czasach historycznych, znacznie silniejszą od Krakatau i Santorini, która zniszczyła cywilizację minojską.
Ta dolina na Islandii jest równie ważna dla Natury, co ludzkości. Właśnie tu od 930 roku obradował najstarszy współczesny parlament, Althing. A dla geologa ważne jest, że właśnie tu stykają się dwie płyty litosfery, euroazjatycka i amerykańska.
Śmiało można powiedzieć, że jeden z najpiękniejszych ogrodów botanicznych świata na wyspie Mainau na jeziorze Bodeńskim to efekt wielkiej miłości. Gustaf Lennart Nicolaus Paul Bernadotte, książę Smälandu, następca tronu Szwecji, mając do wyboru koronę szwedzką i ślub z Karin Emmą Louisą Nissvandt wbrew woli króla Gustawa V, wybrał miłość. Został pozbawiony praw do korony, gdy w 1932 roku ożenił się.
Diabelskie jeziorka – tak je nazywali okoliczni mieszkańcy. Ich powstaniu towarzyszył iście piekielny ryk. Nikt tam nie chodził także wtedy, gdy ich nie było. Mówiono, że jest tam coś może nie złego, ale dziwnego. To „coś” czuje się do dziś. Upiorna, ciemna woda, raz mlecznozielona, raz czarna, ciemne dno, rosnące na brzegu potężne skrzypy – jakby z innego świata. Półmrok i ta dzwoniąca w uszach cisza.