• Menu
  • Menu
Kryvaň

Kryvaň

Cuda Świata » Europa » Słowacja » Kryvaň

Narodowa góra Słowaków, wspominana w ich hymnie i widoczna w herbie. Choć nie najwyższa (2494 m n.p.m. lokuje go dopiero w drugiej dziesiątce), to do 1793 roku była uważana za najwyższą w Tatrach.

Turystyka - porównaj na Ceneo.pl

Narodowa góra Słowaków, wspominana w ich hymnie i widoczna w herbie. Choć nie najwyższa (2494 m n.p.m. lokuje go dopiero w drugiej dziesiątce), to do 1793 roku była uważana za najwyższą w Tatrach.

To przekonanie i znaczenie Kryvaňa wynika z faktu, że stoi on samotnie pomiędzy Tatrami Zachodnimi a masą szczytów Wysokich Tatr, oddzielony od nich wyjątkowo głębokimi dolinami. Patrząc od południa masyw Kryvaňa oddziela od Jamskiego Grzebienia Dolina Ważecka (ok. pół kilometra różnicy pomiędzy szczytem Krywania a lustrem Zielonego Stawu Ważeckiego). Patrząc od zachodu, w dolinę Nefcerka, różnica pomiędzy szczytem a Niżnym Teriańskim Stawem jest jeszcze większa. Z kolei bardzo głęboko (choć nie tak stromo jak Ważecka) Dolina Koprowa oddziela Tatry Wysokie od Tatr Zachodnich.

Nazwa pochodzi od charakterystycznego, zakrzywionego szczytu. Krywań leży na długiej, ok. dziesięciokilometrowej grani bocznej, odchodzącej od głównego grzebienia na Cubrynie i biegnie na południowy zachód, ze szczytami zwornikowymi (gdzie schodzą się co najmniej trzy granie) na Koprowskim Szczycie, Hlinskiej Wieży, Hrubym Wierchu, Furkockim Szczycie, Ostrej, Krótkiej, Ramieniu Krywania i Krywaniu jako ostatnim szczycie zwornikowym. Cały ten górski grzebień nazywany jest główną granią odnogi Krywania (po słowacku – hlavná os hrebeňa Kriváňa).

Cały masyw, z mniejszymi szczytami Małego Krywania (2335 m) i Ramienia Krywania (2395 m), składa się jeszcze z pięciu grzbietów. Grzbiet na Pawłową (Pavlov chrbát) biegnie na południe. Południowo-zachodni grzebień z Wyższą Prehybą (Vyšná priehyba), Niższą Prehybą (Nižná priehyba), Kryvaňskym hrbem i Grunikiem na końcu jest najdłuższy. Grzbiet zachodni kończy się Małą Krywańską Basztą zaś północno-zachodni Wielką Krywańską Strażnicą. Północno-wschodni grzbiet przez przełącz Szpara biegnie do masywu Krótkiej.

Pomiędzy masyw wcinają się doliny (od południa zgodnie z ruchem wskazówek zegara): Wielki Żleb, Szkaradny Żleb i Koryto Krywańskie.

Pokrywa śnieżna utrzymuje się na szczycie Krywania nawet nieco ponad pół roku. Na wysokości 2000 m śnieg leży 5 miesięcy.

Pod koniec średniowiecza na stokach Krywania wydobywano złoto i antymonit, używany jako lek (do leczenia oczu i jako środek przeczyszczający oraz wymiotny). Pierwszy raz Kryvaň został zdobyty w 1761 roku. Prawdopodobnie byli to górnicy. W 1805 r. ze szczytu Kryvaňa spojrzał w dół Stanisław Staszic. W 1840 roku na wyniosłym szczycie stanęła koronowana głowa, król Saksonii Fryderyk August II. Partyzanci słowaccy podczas powstania w 1944 roku, kryjący się w krywańskich lasach i halach, nie dali się rozbić i działali do końca wojny. Wyprawa na tą górę, z racji symboliki, jest patriotycznym obowiązkiem Słowaka. Pod rozwodzie z Czechami, w święta narodowe na Kryvaň ciągną tysiące ludzi, z małymi dziećmi włącznie. Bo Kryvaň jest drugim po Rysach tatrzańskim szczytem dostępnym dla przeciętnego turysty (prowadza nań wyznaczone szlaki turystyczne).

Oceń ten post
[Wszystkie oceny: 0 Średnia: 0]

Pozostaw swój ślad

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *