Katedra w Brasílii

W 1956 roku rozpoczęła się budowa miasta Brasílii, której plan urbanistyczno-architektoniczny stworzyli dwaj brazylijscy architekci Lucio Costa i Oscar Niemeyer. Pierwszy z nich odpowiedzialny był za plan przestrzenny, drugi natomiast miał zaprojektować budynki użyteczności publicznej, w tym także budynek katedry.

W dniu 12 września 1958 roku został wmurowany kamień węgielny pod budowę katedry. Dwa lata później budowa została ukończona, a 31 maja 1970 roku kościół został poświęcony.

Konstrukcja katedry składa się z 16 betonowych kolumn, które ustawione są na okręgu o średnicy 70 metrów. Kolumny w kształcie paraboli i wadze 90 ton symbolizują ręce skierowane w górę ku niebu. Między kolumnami zostały zamontowane witraże z włókna szklanego. Mają one kształt trójkąta o podstawie 10 m i wysokości 30 m. Witraże w kolorze niebieskim, białym i brązowym zostały namalowane w 1990 roku przez Marianne Peretti.

Przed wejściem do katedry znajdują się cztery rzeźby z brązu o wysokości 3 m, które reprezentują Ewangelistów. Zostały one wykonane przez rzeźbiarza Dante Croce w 1968 roku.

W środku katedry znajdują się trzy rzeźby przedstawiające aniołów, które zostały zawieszone na stalowych linach. Zostały one wykonane w 1970 roku przez Alfredo Ceschiatti oraz Dante Croce. Najmniejszy anioł ma 2,22 m wysokości i waży 100 kg, średni ma 3,40 m wysokości i waży 200 kg, natomiast największy ma 4,25 m wysokości i waży 300 kg.