Krakatau

Ponad milion lata temu w Indonezji na zachód od Jawy powstał stożkowy wulkan. Z upływem lat erupcje zniszczyły wierzchołek góry. Nowe stożki wyrosły ponad powierzchnią morza i utworzyły wyspę Krakatau o wysokości 813 m i długości 9 km.

26 sierpnia 1883 roku usłyszano ogłuszającą eksplozję i rdzawy popiół wypełnił powietrze. Następnego dnia najpotężniejsza ze znanych eksplozji rozerwała wyspę. 2/3 Krakatau przestało istnieć. Eksplozję można było usłyszeć w odległej o 3200 km Australii.

Ponad 19 km² skał zamieniło sie w pył i zostało wyrzuconych w atmosferę. Obszar o szerokości 280 km przez dwa i pół dnia pozostawał w całkowitej ciemności. Na morzu powstała olbrzymia fala, nazywana tsunami, która zmyła z powierzchni ziemi wioski na wybrzeżach Jawy i Sumatry, pozbawiając życia 36 tys. ludzi.