Ta dolina na Islandii jest równie ważna dla Natury, co ludzkości. Właśnie tu od 930 roku obradował najstarszy współczesny parlament, Althing. A dla geologa ważne jest, że właśnie tu stykają się dwie płyty litosfery, euroazjatycka i amerykańska.
Ta dolina na Islandii jest równie ważna dla Natury, co ludzkości. Właśnie tu od 930 roku obradował najstarszy współczesny parlament, Althing. A dla geologa ważne jest, że właśnie tu stykają się dwie płyty litosfery, euroazjatycka i amerykańska.
Thingvellir (po islandzku Þingvellir) to Dolina Parlamentu. Osiedleni na Islandii banici ze Skandynawii nie chcieli nowych królów czy nawet jarlów. Chcieli rządzić sami. Aby tak rządzić, trzeba się razem zebrać. Nie było to łatwe; ówcześni Islandczycy lubili postawić na swoim. Aby się dogadać, trzeba było wielu dni, a nawet tygodni. A to wymagało wynalezienia miejsca, gdzie jest wystarczająco dużo miejsca, by zgromadzić kilka tysięcy ludzi, a do tego by w pobliżu było dużo pastwisk dla bydła i koni. Takie miejsce znaleziono: w dolinie Öxary 50 km na północny wschód od Reykjaviku, na północnym brzegu największego islandzkiego jeziora Þingvallavatn.
Dla Islandczyków to miejsce to świętość. Dla turystów także. Bo trudno znaleźć inne miejsce, gdzie w promieniu paru kilometrów było tyle ciekawych miejsc.
Jezioro Thingvallavatn ma teraz 84 km kwadratowe, ale może mieć mniej lub więcej. Trzęsienie ziemi w 1983 r. obniżyło dno doliny o 60 cm i jezioro się powiększyło. Następne trzęsienie może podnieść lub obniżyć poziom i wielkość jeziora się zmieni.
To najświętsze miejsce, to wąwóz Almanagjá z 40-metrowymi pionowymi ścianami. W północnej części wąwozu jest Lögberg, czyli miejsce, gdzie urzędowali przewodniczący Althingu oraz tzw. głosiciel prawa, czyli osoba mająca w jednym palcu islandzkie prawo i potrafiąca z pamięci (bo większość Islandczyków nie zaprzątała sobie głowy umiejętnością czytania) wyrecytować potrzebny paragraf. A że akustyka w tym miejscu jest wspaniała, to jego głos słyszało tysiące ludzi. Tu zbierała się też Lógretta, coś w rodzaju konwentu seniorów; czyli szefowie poszczególnych gmin. I dziś w święta islandzki parlament nie siedzi w Reykjaviku, lecz jedzie do Thingvellir.
Tu prawo stanowiono, ale i sądzono. A niedaleko wykonywano wyroki. W Drekkingarhylur topiono skazane kobiety, a w Brennugjá zabijano czarownice. Mężczyzn czekała znacznie gorsza kara; wyjęcie spod prawa. Jeśli skazany natychmiast nie uciekł z wyspy (co było bardzo trudne), był zabijany w taki sposób, na jaki zabijający właśnie mieli fantazję…
Ale w dolinie zajmowano się nie tylko poważnymi sprawami. Dwutygodniowe obrady Althingu były możliwością spotkania starych znajomych, a więc i okazją do zabawy.
Na Öxarze jest dziesięciometrowy wodospad Öxarárfoss. Nie byłby niczym szczególnym, gdyby nie fakt, że tysiąc lat temu został zrobiony przez ludzi, aby gromadzącym się tu ludziom i koniom nie brakowało wody.
W kościele w Thingvellir wisi legendarny Dzwon Islandii, uwieczniony w powieści noblisty Halldora Laxnessa. Jest tu także jedna z najstarszych biblii islandzkich. Zarządzający kościołem pastor jest równocześnie… dyrektorem parku narodowego.
Niedaleko Thingvallavatn leży ciepłe jezioro Laugarvatn. To w nim Islandczycy zgodzili się przyjąć chrzest. Nie było mowy, by obrzęd odbył się w lodowatym Thingvallavatn… Żeby było pikantniej, chrześcijaństwo zostało wprowadzona na wniosek… pogańskiego kapłana.
Trzeba też wrzucić monetę do wypełnionej wodą szczeliny Peningagja i wypowiedzieć życzenie. Wielu twierdzi, że się spełniło…
Almannagjá i cała dolina Thingvellir systematycznie się poszerza. Bo właśnie w tym miejscu łączą się płyty tektoniczne Eurazjatycka i Północnoamerykańska. Choć w zasadzie oddalają się od siebie z prędkością według różnych badaczy szacowaną od 1,5 do 3 cm rocznie. A to oznacza, że w tym miejscu, oprócz częstych trzęsień ziemi, musza być i wulkany. I są. Skaldbreidur (1060 m) to tzw. wulkan tarczowy, czyli dość płaski, który nigdy nie wybucha, za to zwykle wypływa z niego płynna, zasadowa lawa. Wulkany tego typu są w dwóch miejscach na świecie, na Hawajach (m. in. potężna Mauna Loa) i właśnie na Islandii.
W 1928 utworzono na tym obszarze park narodowy, który w 2004 został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Pozostaw swój ślad